πιβουλεύγω

Ν

(στον Ερωτόκρ.) επιβουλεύομαι, γίνομαι δόλιος, δολιεύομαι, προδίδω, απατώ («η χέρα μου πιβούλεψε και δεν τόνε σκοτώνει»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < επιβουλεύω με σίγηση τού αρκτικού άτονου ε-].